نخستین “مار چنبره” ی اصلی، توسط اکیوشی کیتوکا با اندکی تغییر:
پیش زمینه: در تصویر بالا، چرخش قدرتمند و زیبای چرخ ها بسته به حرکت چشم ها رخ می دهد به طوری که در صورت خیره ماندن، این اثر از بین خواهد رفت.
- حتی در صورت خیره شدن، حرکت موهومی به شکل آشکار شد / نهان شد اتفاق می افتد.
- کژانگاشت به رنگ بستگی ندارد.
- جهت چرخش به قطبش درجه ی روشنایی وابسته است (که این برای دست یافتن به “اثر گیربکس”، ازطریق برگردان آینه ای مناسب تصویر به کار بسته شده است).
- قدرت کژانگاشت به شدت به روشنایی پس زمینه بستگی دارد. در پس زمینه ی خاکستری با روشنایی %۵۰، چرخش موهومی قوی ترین است:
توضیح:
در توصیف کیتوکا و اشیدا (سال ۲۰۰۳)، وجود درجات روشنایی نامتقارن احتمالا به عنوان خصیصه ای برای آشکارسازی حرکت چرخ ها ضروری است. گرگوری و هرد نخستین کسانی بودند که در سال ۱۹۸۳ شرح دادند که درجات روشنایی نامتقارن موجب حرکت موهومی می شود.
یک “تست استرس” ؟ – خیر!
گفته می شد که برای افراد معمولی، همه ی چرخ ها باید به کندی و بدون دوران حرکت کنند. هرچه تصاویر آهسته تر بچرخند، قابلیت بررسی استرس شما بیشتر است: ظاهرا افراد بزهکار، تصاویر تست استرس را با حرکت و چرخشی دیوانه وار می بینند، در حالیکه سالمندان و کودکان آن ها را بدون حرکت می یابند…
نترسید! این کاملا بی معنی است. این اثر برای هر فرد به حرکت چشم ها بستگی دارد و مشخص شده است که از فردی به فرد دیگر بدون اینکه آشکارا از ویژگی های روانشناسی بگوید به طور محسوسی تفاوت می کند. به علاوه تعداد کمی از افراد با وجود حرکت چشم مناسبی که دارند، به هیچ وجه این اثر را نمی بینند (حدود %۵ که در میان آن ها یک دانشمند بصری بسیار معروف هم بود).
هیچ اطلاعات واقعی که ارتباطی با استرس (و یا سن) را نشان دهد وجود ندارد، پس چنانچه تصاویر را به شدت چرخان و یا ساکن می بینید، خود را ناراحت نکنید.
